|
|
SAKARIAS JONSSON was born on the vicarage Innvik in Nordland, Norway. This area went through a number of name changes, eventually becoming Sogn og Fjordane, a popular tourist destination north of Bergen. In 2020, it was combined with Hordaland to become Vestland. In 1633, SAKARIAS married DOROTEA JØRGENSDOTTER, daughter of JØRGEN NILSSON, a local official in Skein, Telemark, Norway, DOROTEA died in May, 1643, after 10 years of marriage, but SAKARIAS was not long a widower. On August 10, 1644, he was betrothed to Sarka Jonsdotter. Following the marriage, Skanke accepted a priesthood position in the kommune of Seljord in northern Telemark. He was the first priest to keep a ministerial book, documenting the people and events that took place in Seljord. Much of the information in the Seljord Ættesoge comes from this record. This brief biography was condensed from Tov Flatin's work. A link to the much larger biography follows this paragraph. |
born | marr | died | ||
---|---|---|---|---|
KRISTENSE SAKARIASDOTTER
husband EIVIND ÅSULVSSON husband Jesper Jensson |
-1634 -c1637 -c1675 |
08-21-1664 -1702 |
-1701 |
|
Maria husband Råmund |
-1638 |
-1664 |
|
|
Elisabeth husband Torjus Olavsson |
-1640 |
-1662 |
|
|
Maria husband Daniel Mikkelsson |
-1655 -1661 |
-1672 |
|
|
Gabriel | -1659 | |||
Magdalena husband Jens Pedersen |
-1661 |
-1681 |
|
|
Farm Names | ||||
farm name | born | died | Ættesoga | |
farm | page | |||
Sakarias Jonsson SKANKE + Dorotea Jørgensdotter + Sarka Jonsdotter |
1601 1626 |
1689 1643 1705 |
PRESTEGARDEN PRESTEGARDEN |
page 36 - Seljord IV page 36 - Seljord IV |
Kristense Sakariasdotter SKANKE
+ Eivind Åsulvsson GARVIK + Jesper Jensson STRAND |
1634 1637 1675 |
1701 |
PRESTEGARDEN GARVIK GARVIK |
page 36 - Seljord IV page 230 - Seljord IV page 230 - Seljord IV |
Maria Sakariasdotter SKANKE + Råmund BREKKE |
1638 |
1666 |
PRESTEGARDEN BREKKE |
page 36 - Seljord IV page 166 - Seljord IV |
Elisabeth Sakariasdotter SKANKE + Torjus Olavsson HAUGESTOGA |
1640 |
|
PRESTEGARDEN HAUGESTOGA |
page 36 - Seljord IV page 166 - Seljord IV |
Maria Sakariasdotter SKANKE + Daniel Mikkelsson WOLF |
1655 1635 |
1713 |
PRESTEGARDEN
PRESTEGARDEN |
page 36 - Seljord IV page 36 - Seljord IV |
Gabriel Sakariasson SKANKE | 1659 | PRESTEGARDEN | page 36 - Seljord IV | |
Magdalena Sakariasdotter SKANKE + Jens Pedersen SKANDERUP |
1661 |
|
PRESTEGARDEN SKANDERUP |
page 36 - Seljord IV page 422 - Seljord IV |
Transcriptions from the Seljord Ættesoge Odd Karlberg, 2003 |
PRESTEGARDEN (Skorves)
|
På prestegarden har det vore slik at nokre prestar bruka garden sjølv, medan andre hadde brukarar. Her er berre tekne med dei mest kjente prestane og i hovudsak dei som fekk etterslekt i Seljord. |
At the vicarage, it has been that some priests use the farm themselves, while others had users. Here are just a few of the best known priests and mainly those who had descendants in Seljord. |
The vicarage is located several hundred yards north of Seljord church. It was once called Skorves after a local mountain. The vicarage can be reached by following Prestevegen from where it intersects Brøløsvegen, near the church. |
GARVIK store
V. Eivind Åsulvsson Garvik, ca 1637-1701 |
Transcriptions from the Seljord Kommune Tov Flatin, 1942 pp. 175-178 |
Han var fødd 4 oktbr. 1601 på Innviki prestegard. Foreldri hans var sokneprest og prost mag. Jon Mogensen Schanke og Magdalene Andersdtr. f. Foss, dotter av Bergensbispen Anders Foss. Far hans vart dømd til dauden og halshoggin, og er sovidt ein veit den einaste norske prest som hev fengi slik ei avferd. Schanke er den fysste presten i Øvre Telemark som tok til halde ministrialbok. Ho tek til i juli 1654. Ho byrjar med ein lang sjavbiografi. Her fortel han um båne- og ungdomsåri sine. Mor hans lærde han å lesa i sitt niande år vart han send til Bergen på skule, men vart sjuk og laut heimatt til mor si og kom kje til att på skulen fyrr han var i det tolvte åre. Men i 1619 laut han røme for pesti og for heimatt til mor si igjen. Åre etter hjelpte biskop Nils Paasche honom til koma på skulen att, og i 1623 vart han student. Same åre for han til Kjøpenhamn og vart tekin upp ved Universitete i desbr. Men in mai 1625 vart han jaga heimatt til Noreg av pesti.
Schanke fortel so koss han vanka vidt og breidt i lande, stundom var han huslærar og stundom kapellan, men berre nokre småbil å kalle på kvar stelle. I 1633 døydde hrr. Mikkel Madssøn og Schanke vart då sokneprest i Seljord etter honom og hadde dette embete til han døydde 22. januar 1689 då hadde han vori prest her i bygdi mest i 56 år.
Då han hadde vorti prest i Seljord, hugsa han «heldigvis» på Guds ord um at det er kje godt for menneskje å vera eismal, at den som er åleine er det ingin til å hjelpe uppatt um han dett, og når tvo ligg i saman, so vermer dei seg, o.s. fr. Han fridde då til Dorthea Jørgensdotter, dotter etter Jørgen Nilsen, som hadde vori rådmann i Skien, og vart trulova med henne 30. mai 1633. Ho døydde i mai 1643, då ha dei altso vori gifte i 10 år. Men han var ikkje lenge enkjemann. Den 10. august 1644 vart han trulova med Sarka Jonsdotter, som då var i huse hjå borgarmeistaren i Skien, Johan Trinepol, som var gift med Karine Gjertsdotter og ho var farsyster til Sarka, prestefruga i Seljord skulde bli. Den 3. novbr. s.å. vart dei vigde i Seljord av prosten Peder Povelsen, «efter Bøn og Paakaldelse til Gud om et lyksaligt og godt yndeligt Egteskabs Anfang og Begyndelse paany igjen.»
Med fysste kona si, fortel han, hadde han 2 sønir og 5 døttar og med den andre 4 sønir og 5 døttar; det vart vart i alt 16 born. Sønine hans veit dei ikkje kvar vart av, men alle døttane hans med undantak av ei1 vart gifte med bondegutar, fortel Wille. Elles døydde nokre av bonni hans med dei var små. 1 Magdalena gift 14/11 1681 med Jens Pedersen Skandrup. Ei av døttane hans heitte Elisabet 3. august 1662 vart ho vigd med ein heitte Torgjus Olvason av Schanke sjav og 8. s.m. døyper han båne deira, so fulla hev prestedotteri og prestemågen mått stadi kyrkjetukt, eit surt eple å bite i for faren.
Ei onnor av døttane hans heitte Kristense; ho vart vigd med Eivind Åselson 21. august 1664 i Seljord kyrkje av hrr. Povel i Hjartdal. Mannen hennar, Rike-Eivind dei kalla, budde på Vindal og me skal høyre meir um desse folki i garde- og ættesogo. Det fortelst at Schanke skulde vera so sterk. Når han var på vitjing til dotter si so prøva han styrken sin på ei stor lang burshelle som enno er i bruk på Vindal, han lyfte ho eismall i den eine enden og so laut det vera fire gode karar i den andre.2 2 Knut Loupedalen, Eventyr og Segnir Fraa Telemarki, Oslo 1823, s. 266-267. Same dagen vart dotteri Maria vigd med Råmund Brekke, men han døydde eit par år etter og vart gravlagd 2. septbr. 1666. Vælso tri fjordungsår etter bli Maria atter trulova, no med ein som heitte Tjostolv Jørundson.
Ei onnor dotter som au heitte Maria vart gift med hr. Daniel Wulf, som vart kapellanen hans i 1671. Han preika i Seljord kyrkje 16. juli og song si fysste messe der 30. s. m. Etter preika s. d. vart han og Maria trulova heime på Prestegarden av hrr. Povel i Hjartdal. Då hadde ho ikkje fyllt 16 år endå, so ho fordrygde seg no ikkje. Kanhende det fylgde med i akorten at kapellanen skulde gifte seg med prestedotteri. Det ser ut til desse prestedøttane hev vori tiduge gjentur, som faren ikkje alltid hev havt glede av.
Ved jonsoktidir 1654 brann alle husi på Prestegarden og Schanke miste alt han åtte. M. a. brann ho upp den boki han hadde skrivi inn barnedåpar, trulovingar, giftarmål og inngongskonur. Hadde denne boki vorti berga, hadde kanskje Seljord havt eldste kyrkjeboki i lande. Wille fortel at han var mykje sjukleg. Det måtte vel vera etter han vart eldre det, for elles kunde han vel ikkje ha vori med tenestgutane sine i skogen og hoggi timmer og heller ikkje i prestekjole og krage gjengi berrbeina til anneksune, med skorne og sokkane på ein kjepp på aksli, som den same fortel.
Men um vetteren laut nok han som dei andre prestane køyre til anneksune, og det var vel ikkje so reint sjeldan det vart messefall i Åmotsdal fordi presten kom kje fram. Berre på eitt år hende det tvo vendur med Schanke var prest. I mars 1659 var det ingi messe i Åmotsdal fordi ingen møtte presten med hest, og 11. desbr. s. å. vart au messa der forsømt «for Hæsten Oluf Skaare sendte frem dugde intett»3 3 Seljord Kyrkjeboki. Um sumro sat prestegardsfolki til staules på Barstad i Flatdal. Då heldt presten seg der mykje au. Han hadde vevgreidune sine med seg. Han var so flink til veva dreil og lærde døttane sine au upp til det. Konfirmantane måtte difor hava med seg eit nykla med lingarn å gjeva han.
Det var so i den tidi at kyrkjelyden sjav kåra prestant sine, men kåringi måtte godkjennast av lensherren og biskopen. Då nytta telen, som hadde sers lite tilovers for prestane sine, høve til å minke innkomune av prestenumbode. Det gjorde dei au då dei tok Schanke til prest. Han stod sidan sak med bygdefolke um å få att den innkoma som presten fyrr hadde havt, fysst i 1633 og so i 1669. Men domen lua «at Hr. Schanke skal nøies med den Rettighed, som han er tilkaldet», fortel Wille. Schanke skulde vera ein lærd mann. Då Peder Povelsen i Hjartdal døydde 1653 vart hr. Zacharias vald til prost ivi Øvre Telemark og hadde dette umbode i 30 år. Av kyrkjeboki ser me han var ofte ute på visitatsferdir. Men han reiste ikkje so lite elles heller, var soleis fleire vendur i Skien og høyrde messe der, og i Oslo ser det då ut til av kyrkjeboki at han hev vori ei par vendur.
|